Van donderdag 25 mei tot en met zondag 28 mei vond het jaarlijkse fietsweekend weer plaats. Met op de eerste dag al 23 graden Celsius op de thermometer en nog hetere voorspellingen voor de daaropvolgende dagen beloofde het een zonnig en figuurlijk spetterend weekend te worden.
Op Hemelvaartsdag ging een groep van 25 fanatieke IJzersterkers en Lacustrianen met de trein naar Maastricht, om de tocht naar de Ardennen vanaf daar per racefiets voort te zetten. Tegen twaalven vertrokken we met twee groepen vanaf Maastricht richting Faymonville. Waar andere jaren door één van de groepen voor de snelste weg naar het huisje werd gekozen, kwamen beide groepen dit jaar met meer dan 100 kilometer op de teller bij de accommodatie aan. Traditiegetrouw plofte iedereen bij aankomst direct in het gras met een blik radler of witbier in de ene hand en chips in de andere om de zout- en suikervoorraden weer op peil te brengen. Dit werd opgevolgd door een flink bord wielrennersvoedsel en de spaghetti verdween dan ook als sneeuw voor de zon. Uiteraard werden ’s avonds de spellen weer voor de dag gehaald.
Als één groot peloton vertrok de groep op vrijdagochtend richting Spineux voor een tijdrit van 2 kilometer bergopwaarts met alle andere studentenschaatsverenigingen. De hele Nederlandse studenten schaatswereld had zich namelijk naar de Ardennen verplaatst om de bergen te trotseren. Omdat de term “IJzersterk kwartiertje” niet voor niets in het leven is geroepen, arriveerden we 3 kwartier te laat aan de voet van de helling. Deze vertraging pakte echter goed uit, want niet veel later konden ook de Lacustrianen en IJzersterkers alsnog aan de tijdrit beginnen. Na 2 kilometer afzien kwam de welverdiende beloning in de vorm van een lunch. 215 studenten doken op de 60 broden, 100 pakken drinken en de honderden mueslirepen die klaar lagen. (De voedselschaarste in Maastricht zou nog 3 dagen duren). Na deze lunch werd vervolgd met een tocht en met 120 kilometer op de teller bij aankomst (en 9 lekke banden verder) konden zelfs de Lacustrianen zich voor één keer IJzersterk noemen.
Ook op zaterdag werd weer fanatiek gefietst. Met wel 32 graden Celsius was het de heetste dag, maar gelukkig was er voor de echte heethoofden de kans om halverwege de tocht een duik te nemen in een stuwmeer. Er werd zelfs een stuk Duitsland meegepakt en in het centrum van het met kasseien doordrenkte centrum van Monschau werd hobbelend nog een terrasje gepakt. Helaas stond de laatste avond alweer voor de deur, maar met een kampvuur, marshmallows en bovenal een hoop gezelligheid werd ook deze een succes.
Waar de zondagochtend eerst nog rooskleurig begon met zonneschijn, trok de lucht niet veel later dicht en buienradar vulde zich met onaangename kleuren. Na een spoedberaad werd alsnog besloten te vertrekken. De regenjassen werden voor de dag gehaald en deze bleken het eerste uur dan ook geen overbodige luxe. Gelukkig brak niet veel later alsnog de zon door en waren zelfs de wegen en de inmiddels sompig geworden fietsschoenen in een mum van tijd weer droog. Dit prachtige weer hield gelukkig de rest van de dag stand en er werden dan ook volop terrasjes gepakt. Tenslotte werd de reis afgesloten met pizza en pasta in Kronenburgerpark, waarna de IJzersterkers weer vermoeid maar voldaan naar de andere kant van de rivieren vertrokken. Het was een geweldig fietsweekend!