Helaas vergat de sint dit toe te voegen aan ons clubblad tot zijn spijt,
daarom nu alsnog een verslag van de IJzersterk sinterklaasactiviteit…
Hij vloog al met zijn privéjet boven Pamplona die Sinterklaas,
tot hij erachter kwam dat hij nog iets vergeten was helaas.
En het was daarom dat hij twee dagen na zijn verjaardag,
de koeien van IJzersterk alsnog van cadeaus voorzag.
Op 7 december kwamen de jute zakken alsnog in Wageningen aan,
en na het IJzersterk kwartiertje kon de Sinterklaasavond van start gaan.
Met kerstverlichting en de IJzersterk-vlag prijkend aan het plafond,
en een geweldige mix van Sinterklaasmuziek op de achtergrond.
Hoewel bleek dat alle chocoladepepernoten in ons land al waren verdwenen,
was er dankzij de taaie maar lekkere taaitaai van Imke geen reden tot wenen.
Als klap op de vuurpijl chocomel met barbecuesmaak en verbrande stukken,
maar voor echte schaatsers mocht ook dat de pret niet drukken.
Waarna niet veel later de grote dobbelsteen voor het ruilspel tevoorschijn kwam,
en de hebzucht en rivaliteit volledig bezit van de koeien nam.
Iedereen had wel een cadeau in het vizier om voor te bikkelen,
behalve de cactus van Vincent, die bleek niemands interesse te prikkelen.
En traditiegetrouw kwam Jorn met een grote pot augurken voor de dag,
alleen de droge worst ontbrak deze keer, maar daarover deed niemand beklag.
Ondanks de fanatieke strijd om cadeaus en reputatie, leven en dood,
eindigde uiteindelijk iedere koe met een IJzersterk cadeau in de schoot.
Maar daarmee was het einde van de avond nog lang niet in zicht,
want het volgende spel bestond uit allerlei gekke opdrachten; uitvoeren verplicht!
Waar Joica moest opdrukken gingen anderen augurken proppen,
en probeerde Elke zoveel mogelijk pepernoten in haar mond te stoppen.
Inge trok zoveel mogelijk jassen aan en strandde bij vijf welgeteld,
waarna we ons waanden op een zowaar levend tafelvoetbalveld.
Naast duimworstel- en kruiwagenwedstrijden zonder al te veel schroom,
maakte Martijn zich luidkeels wegwijs in de tekst van Oh Dennenboom.
En terwijl Inge op aandringen van Jorn op allerlei manieren door de picknickbank gleed,
kregen de beide Vincents en Samantha het bij hun ietwat foute handstand-sandwich wel erg heet.
Maar ondanks de doorgaans soepele schaatsbewegingen op de ijzers, vers geslepen,
bleken de danspassen van de Macarena voor de koeien iets te hoog gegrepen.
Desalniettemin was het een zeer geslaagde avond bij de leukste SSV van Nederland,
en vertrok Sinterklaas alsnog met een gerust hart naar zijn Spaanse strand.
Jordi